1. Yeni yer yoktur. (Oruç Aruoba) Devamı »
1.1. Yerler bitmiştir.
1.1.1. Yeraltı bitmiştir.
1.1.2. Yeryüzü bitmiştir.
1.2. Yeni yol vardır.
1.2.1. Yol denizin altındadır.
2. Şiir denizin altındadır.
2.1. Bir denizaltıdır.
ağaçlar vardı uyuduğum yerde Devamı »
ve çağ düşkünü o anlam
şimdi kendiyle dağılan
sabahın yaprak sisi
adım ve yine adım
eylemsiz rüya çekimi
bir kare: en yok perde
Sessizlik öfkelendiğinde, anlamın üzerine çöken sözde yeni arayış örnekleri, kelimeleri epeyce örselemişti. Yeni biçimiyle kelimeler, gizemli yaratıkları andırıyordu. En önemlisi yan anlamlar kaybolmuştu.
Bu boşlukta, sınırlı bir alan içerisinde yaşayan, öngörüsü sınırlı kelebekler tarafından değişime uğratılmış biçimlerden farklı yaklaşımlar doğamayacağını söyledi.
Devamı »
neremi dönsem bir ad çekimi baktığım o yerde Devamı »
korkuyorum
gelip vuracakmışlar gibi beni korkmuyorum ama Odessa
hayır! kim nereye düşse bir bölge parçasını kalıyordu renklerin
bir aynı türlüsünü hiç kapanmayan ya da açılan yerlerimizin
bir ölüm de üstüne sonsuz gizini bırakıyordu usulca
bir ölüm de avuntular ayartısında uzun mu uzun
kurup dengesini şaşmaz bir alışkanlığın
bize saka loncası derler
en yakın gökyüzü bizden geçer
ellerimizden
bize saka loncası derler Devamı »
evden eve gökyüzü taşırız
ayaklarımız çıplak
başımız kabak
Çeviren:
Erdoğan Kul
Aklından geçenlerin bir bölümünü dile getirmeye çalışan şu zıpçıktılar,
domuzdurlar.
Tüm bir edebiyat sahnesi bir domuz ahırıdır, özellikle bugün. Devamı »
Şu, zihinlerinde referans noktaları bulunanların tümü,
kafalarının belli bir yerinde demek istiyorum,
beyinlerinin iyi lokalize edilmiş bölgelerinde,
şu, diline hâkim olanların tümü,
şu, kendileri için sözcüklerin anlamı olanların tümü,
şu, sözleri anlam taşıyanların tümü,
beni bu ağacın altında bırakmıştın Devamı »
başımı kaldırıp baktım
ne bulutların geçti üstümden
ne kuşların uçtu bir daha
yanmış şehirlerin anlatıldı
nefesini tutup üç gün dolaştığın
bana bu ağacın altında söylenmedi
Ve kesildi yazın boruları ölümünde arazilerin,
Çekip uçtu karanlığa art arda bulutlar.
Ama küçüldü kenardaki ormanlar böyle bitkin,
Yasa bürünmüşler, tabutların matem alayları gibi.
Gür söyledi fırtına şarkısını ağaran tarlaların dehşetinde, Devamı »
Girdi kavaklara, eğip büktü beyaz bir kuleyi.
kenarları yırtılmış kalbim
bırakmış gitmiş gövdesini
yağmurun çemberine
kocaman bir kozadan küçücük bir tırtıla uzanır zaman
geceden dönen ıslak bakışların yerine
uğursuz bir böcek sarmalar bedenimi
mavi üstüne kurşun noktalı…
Gece son demlerini yaşıyordu dağların üzerinde. Sabaha karşı dinginlik ile hareketin henüz çakışmadığı saatler… Çiğli bulutlar seferden dönüyor, küçük çıkınlarında yağmur gizleniyordu. Rüzgârdan saklanan yağmur, ansızın görünür kılıyordu kendini ormana. Ağaçlar etrafa mis kokular yayarak damlalara kucak açıyordu.
Eski geceler gibiydi bu gece de. Huzurlu, zaman zaman düşüncelere daldıran.
Devamı »
