1.
alkışsız, bis’siz,
atonal bir konçerto çalıyor hayatınız..
sonra sessizlik oluyor
susuyor aniden yankısız nidaların intihar bandosu
bütün prelütler kendini vuruyor!
son nota
akortsuz bir obuada boğuluyor!
2.
sonra sessizlik büyüyor
taşlara yapışıyor bir umutla kulağınız.. toprağa.. duvarlara.. Devamı »
kulağınız denizkabuğu oluyor