ormanlar insan korkusuyla büyümüş denizlerdir
akşamlara akan serin süt sevgilerine
adını söylemediği
imgeler taşır babam
sessizliği ve tütün kokusuyla
insanın karanlığı kuytuları bile korkutur
çocukken hiç doymazdı susuzluğumuz Devamı »
annemin beyaz elleri su taşırdı
çocukluğumuza ve tüm duruşlarımıza
çömleği suladım şarapla yıkadım amforayı
toprakla yundum kalbimi ağaçlarla ormanı
rüzigârladım soluğumla kişneyen atlarımı
çayırların çiyini sabah güneşinin ışığıyla
ısındım ışıttım ıslığımla ılgıt ılgıt akşamı
akşamı akşama geceyi geceye uladım
sessizlikle dilimledim dilimi gönlümle
şölenledim sözlüğüme sözcükler denizini
burada ülkemin çığlığına sarıldım ağladım
sızımla kaldım yalağuz sancıdı gözelliğim
çamçakladım kımızla şiirimi kopuzladım Devamı »
türkü olup çağlayanda ırmaklar boyunca
aktım söyledim aktım söyledim bozkırda
otağlar içre süledim de koşumladım ordumu
birliktim tebeşir dairemde dirliklendim
