yarım yazılara prelüt
eşiklerden dön rüzgâr
ormanında dulda bul
avcını kaçırma av
kendini unuttur şafak
gelmemek için diren
defneyi geceye giydir
yolu bekleme yolcu
duraklardan geç git varış
düşünce günlerini yık […]
By Aziz Kemal Hızıroğlu|2012-09-02T22:55:16+03:002 Eylül 2012|Şiir|
eşiklerden dön rüzgâr
ormanında dulda bul
avcını kaçırma av
kendini unuttur şafak
gelmemek için diren
defneyi geceye giydir
yolu bekleme yolcu
duraklardan geç git varış
düşünce günlerini yık […]
By Aziz Kemal Hızıroğlu|2012-08-20T03:30:13+03:0020 Ağustos 2012|Şiir|
– sakar’lığı saygın bir kum çocuğa –
kimbilir ne zordur kum yalnızlığıyla doğmak
koca çölün ortasında sessiz bir çığlık olmak
kimsesiz kaktüslerin türkülerine bulanmadan
kök salma arzulu nilüferlerden uzak
öykülere girmeden denizdekine dokunmadan
umarım zordur düşlere teyelli kalmak
bir […]
By Aziz Kemal Hızıroğlu|2011-03-31T01:26:11+03:0031 Mart 2011|Şiir|
uçurum
tek anıya sayısız ân istiflemiş öğretmen
kendine yettiremiyor zamanı, tırpanlı paylaşım
hiçbir sokak onu tanımıyor
ağlamadıkça inanmıyor bulut
onu anlatmayan bir gök var
yaban ördekleriyle dolu
yıllar yollardan daha yüklü levhadan yana
düz ovadan ters […]
By Aziz Kemal Hızıroğlu|2011-01-09T13:56:56+03:009 Ocak 2011|Şiir|
By Aziz Kemal Hızıroğlu|2010-05-30T03:21:32+03:0030 Mayıs 2010|Şiir|
Kendi acısını es geçiyor rüzgâr. Çocuk kollayan
şifa otları faltaşı. Çeşme meydanının sübyan
hayaletleri misket peşinde. Şaşkınlık
oyununu kanıksayan yaşlı ölüler.
Susuluyor hepsi. İnsan sesi biriktiren aşk
şarkıları uzak. Küçük ayakların izini
saklayan patika. Ünleyiş umuyor. Yok.
Kül giysili dağ […]
By Aziz Kemal Hızıroğlu|2010-05-14T00:07:50+03:0014 Mayıs 2010|Şiir|
esamisi okunmaz annemdi kadın
kadındı ve annemdi hepsi bu
adını bilmezdi babam biz ‘hişt anne!’
durgun suya kahır tortulayan nilüfer
çırpınışlarıydı esamisi
alın çizgileri faili çok aşina
yitik zamana devrilmiş alaca yüzü
gözleri yerine oturmamış anlamdı
avucuna ter çeyizleyen […]
By Aziz Kemal Hızıroğlu|2009-05-11T16:15:56+03:0011 Mayıs 2009|Şiir|
ana sabrı
kuyuda kaldı
çıkarıldığımda
uçurtma düşlerim
çocukluğumdan beri
bekler bilirim
sevgiyi biçimlemeye
kimlere uzansam
yoktular
By Aziz Kemal Hızıroğlu|2009-04-06T11:20:11+03:006 Nisan 2009|Şiir|
I
çizgiye ve boşluğa renk ararken
gride kalmayı seçen zaman mı yılgın
zamana sorular sorabilen mi?
uzam kiracı sevmez diyerek
kırıla kırıla uzaklaşan mı kalıcı
nahif dokunuşlar bırakabilen mi?
her eşikte farklı bir yalnızlık varken
nefretini aynada donduran mı […]
By Aziz Kemal Hızıroğlu|2009-03-27T01:06:24+03:0027 Mart 2009|Şiir|
-karaya çakılmış bir aydın balığından-
ey hayat
geç kalmadan kov beni
güllere uzaklık besledim güneşi yerdim
tufanlar hazırladım elimin ayasına hırs için
kale burcunda akreptim ortadoğuda aydın
erk kıskacıyla asıldım külveren coğrafyaya
yangına bakarken buzdağıydım sonrası lâl
[…]
By Aziz Kemal Hızıroğlu|2009-03-09T00:44:34+03:009 Mart 2009|Şiir|
-yahudilere, filistinlilere, ingilizlere, erkperestlere, vb…-
biri seveceği kadar yaşamadı hiç
anladıkça öldürüldü
öteki sevgi penceresi açmak yerine
yoketmekle örüldü
biri sevmeyi istemedi hiç
nefret kapısında öldü
diğeri nefrete vakit bulamadı
sadece öldürdü