Sondaki ve Rêverie Ezgisi
kendine yeraltında büyük bir gökaltı kurdu
bütün acılarını oraya gömdü
acısı – salıncağı bayrakları
yalnızlığı- dikili büst ayakları
kaba kadınları, pis kokan erkekleri
-giydiği pelerinleri
kökü kalmış ağaçları gördü
bir zamanlar pembe açan ağaçları
bilmediği yerlerde adının yazdığı taşları