kendine yeraltında büyük bir gökaltı kurdu
bütün acılarını oraya gömdü
acısı – salıncağı bayrakları
yalnızlığı- dikili büst ayakları
kaba kadınları, pis kokan erkekleri
-giydiği pelerinleri
kökü kalmış ağaçları gördü
bir zamanlar pembe açan ağaçları
bilmediği yerlerde adının yazdığı taşları

Ölmeye gelen küçük bir süzülüşün sınavı,
sözsüz bir notanın jakoben tavrı
– ben köşede

eziliyorum gökmeçhul sen dipkuyu
yersiz edim, bir sakallı iğne
zehir kırpanı,düşünce çırpanı
yum gözbebeğimi, gözçifti
nokta sözünseli

-debussy haykırır
göğüs ipliği, karınca kerpiçi