Yel
ardından söylenemediğimiz bir veda taşınıyor eğrilmiş kuşların boynunda
daha bugün düşlerden kovulmuş kadar yorgun ve üzgün dönüyor değirmenler
attığınız köprülerden dik ve seyrek akışıma bakıyorum zerrece iç geçirmeden aşağı
Geç Kala
balkonda ölüm
yanında sen
bilmiyorum böyle saat kaç oluyordunuz
İm
Toplaşmış yargı cinleri, seke seke yaşamaya doğru kaçan bir gölgeyi gözetliyorlar.
Biliniyor; kapatsan da sürer defter, hep gitsen de bitmeyen durması vardır konulduğun doğrultunun.
Ve bu […]
Bir Gülüşün Dikeyliği
Uzanmış bir dalın içinden kırılışı olmuşsun
Yeryüzünü tutan ses sana bağışlanmış
Ne zaman bir ara-güneş dağılsa bakışlarında
Çekilir dip algısı sonraki coğrafyalardan
Çok konvoylara rastladın tepelerinde
Hep aynı infazı kapatan günün geçtiği köprü
Toparlanır en uzak bilgiye durmak için […]
AYRIM SARISI
Sis seni yönlendirmiyor. Dalıp gitmek dağılıp gitmekle kardeş gülüşünde. Bırakmayacaksın sana sinen uygarlıkdışı ağrımı.
Dallardan esmeler bitmiş, gövde yadsıyor kendini. İnsin eski mezarlıkların sarındığı hüzün bu duruluğa, ne beis!… Baktığın yine kendinsin aralarından ve karşında yitiğinim ben hâlâ.
Dinliyorum, gittikçe daha uzaklaşan bir dinlemede yaşıyorum artık:
Kısa Bir Karakol Ziyareti
Anlatılan, asıl anlatanıdır kendisinin; anlatılmak istenen, başlamamış bir yolculukta asılı kalır. Anlatmaya niyetlenen de karışır bu toz kümesine.
Öyle gider insan, belirli bir makine olarak imlerinin toplamına.
Camı açık bırakılmıştır kasten, kapısı dışarıdan içeriye doğru örülü ve hepsi […]
ÇIĞ
1.
yazgıdan kılıç devşirdim
söz yıkıldı iki baştan
2.
gel bu suları kıralım
ağrısı geçsin çağrının
üzerinden göz pasının
sarmalından ilerleme gerileme çağının
döndüğün her yöne doğru
bir kav bırakılışında
kemirdiği düş yosunu
iskeletini kıpratan
Edip Cansever’in “Çağrılmayan Yakup” Şiirinde Birey Algısı*
Öz
İkinci Yeni şiir hareketi içinde özellikle “birey”i sorunsallaştırarak öne çıkarmasıyla dikkati çeken Edip Cansever, bütün eserlerinde bu tavrını sürdürmüş bir şairdir. Bu yazıda, “Çağrılmayan Yakup” adlı şiirinden hareketle onun, modern bireyin varoluş problemini ve içinde bulunduğu trajik durumu yansıtan algı biçimlerini nasıl ortaya koyduğu ele alınmaya […]
Dejavu
Ne zaman öldüğünü anımsayamıyordu.
Karanlık, kalbini henüz tam kaplamamış, ona son bir anımsama fırsatı vermişti.
Küçüklüğünde öbür çocuklar gibi oyuncakları olsaydı sonraki yolculukları bu denli dalgın geçmezdi. Okul dönüşü kopardığı bir çiçeğin kendisiyle gelmeyip, ellerine gölgesini bırakarak, hiç belli etmeden kaybolduğu günü görüyor şimdi. Gülümsüyor, itirazsız […]