ellerin karanlık bir su
hem var hem yok dili akşamın
uzak bir deniz çam kokusu
ürperten eski yalnızlıklar
çağdaş piknikler gam pürlerinden
vazgeçmek gibi bir konuşmadan ellerin
şarkılara bulaşıyor tortusu
uzak hem yakın sonsuza uzanır sonrasızlık
[…]
zaman babasını arayan bir hiçtir
sisli bir nehir gecesinde
ah hiçtir
ateşle suyun dansı
ne çok kül öyküsü içinde
gidip geliyor karanlıkta
ala boyalı su ayaklı kalabalıklar
çaresiz beyazların eril gülleri
topraktan çekiyorlar kalanını
dikende kan damlası […]
birazdan bitecek haziran
söz kalkıp gidecek mahmuzlayıp atını/ bizle
kalacak, yalnızlığımız
yüzüne düşen dalın gölgesi
bir kanıt sunuyor varlığına
çoğalan şeylerin…içiçe geçmiş
güneşler gibi uzuyor gölgeler de
başlıyor şarkısına umudun ağaçları
kısalarak
insan
bir yaz günü […]
bütün güzellikler geçicidir otobüsü
geçmeyi unutmaz Eşrefpaşa’dan
döş uzak bir bakışla evlenir
bu yüzden günler kısalırsa
ay incinir karşıdan
imbat eserse kordon renklenir
sıcak bir yudumdur aşk […]
açıldı acının pelerini
kuş yuvasına kunduz dolmuştur
ellerim kerpiçleşen yüzünde
siyahlayan bir yas atlası bulmuştur
kaotik zamanları çağların
iyilikler alınlarından vurulmuş […]
boşluğun sonsuzluğunda yıkanan tanrıların
bittiği yerde başlar yolculuğu suyun
koklayıp ilkelliğin sızısını
kavganın olmadığı bir yel bulmaktı
huyum
yaprağın gizlediği iklime eklenmedi […]