DİL, ÇOCUK VE ISLIK
kanadı kırık, şapkası yandançarklı harflerle
zor ulaşır topal karınca dizgeye
rastlantısal olanla avutur kendini
yavru karınca…söz:
“büyüyünce ben topal kalmıycam”
ağzında sürekli üreme ağıdıyla
zor biçimlenir ağustos böceğinde türkü
safrasını sürükleyen bekleyene döker
benzetme edatlarında…şiir!
“yazılınca ben okulu bırakıcam”
evlâdın vurulurken bıraktığı çığlıkta
zor iyileşir annenin mor sessizliği
acı yetkinliği uzun ah’a iz ararken
kıvam bulur…sözlük;
“yeniden üretmek için yapısını bozucam”
global inceliklerle süslü şırfıntı […]